மகதத்தின் எழுச்சி

மகதத்தின் எழுச்சி

ஜனபதங்கள்

ரிக் வேத காலத்தில் சிந்து சமவெளி பகுதியை கைப்பற்றி ஆட்சிபுரிந்த ஆரியர்கள், பிந்திய வேத காலத்தில் கங்கைச் சமவெளி பகுதியையும் தங்கள் ஆளுகையின் கீழ் கொண்டு வந்தனர். கி.மு.ஆறாம் நூற்றாண்டில் முற்பகுதியில் வட இந்தியா முழுவதிலும் தங்கள் குடியமைப்புகளை ஏற்படுத்தினர். இவை நாளடைவில் சிறு. சிறு அரசுகளாக வளர்ச்சியடைந்தன. இவற்றை ஜனபதங்கள் என்றனர்.

சிறு, சிறு அரசுகளான ஜனபதங்கள் புதிய வளமான விளைச்சல் நிலங்களுக்காகவும், கனிம வளங்களுக்காகவும் தங்களுக்குள் போரிட்டுக் கொண்டன. மேலும் கங்கை சமவெளியின் கிழக்கிலும், தெற்கிலும் இருந்து வந்த ஆரியரல்லாத இனப்பிரிவுகளுடனும் போரிட்டனர். இப் போராட்டங்களின் விளைவாக பல சிறிய ஜனபதங்களாக இணைந்தன.

16 மகா ஜனபதங்கள்

அங்கம்
மகதம்
காசி
கோசலம்
வைசாலி (வஜ்ஜி)
மல்லம்
வத்சம்
குரு
பாஞ்சாலம்
மச்சயம்
சூர்சேனம்
அஸ்மகம்
அவந்தி
காந்தாரம்
காம்போஜம்
விதேகம்

இவற்றில் சில பரம்பரை அரசர்களால் ஆளப்பட்டன. சில தேர்தெடுக்கப்பட்ட மன்னர் குழுக்களால் ஆளப்பட்டன. கோசலம், அவந்தி, வத்சம், மகதம் போன்றவை பரம்பரை மன்னராட்சிக்குட்பட்டிருந்த வலிமை பொருந்திய மகாஜனபதங்கள் ஆகும். வைசாலி நகரைத் தலைநகராகக் கொண்ட வஜ்ஜிக் கூட்டாட்சியில் 18 ஜனபதங்கள் இணைந்திருந்தன.

மகத பேரரசு

கி.மு. 6 ஆம் நூற்றாண்டில் மற்ற மகா ஜனபதங்களை காட்டிலும் வலிமை பெற்ற பேரரசாக மகதம் எழுச்சியடைந்தது. இதற்கான காரணங்களை நாம் இரு வகைகளாக பிரிக்கலாம். அவை

• இயற்கையமைப்பு காரணங்கள்
• அரசியல் காரணங்கள்

இயற்கையமைப்பு காரணங்கள்

இன்றைய பீகார் மாநிலத்தில் பாட்னாவைச் சுற்றியுள்ள பகுதி மகத பேரரசாக விளங்கியது. மகதம் நாற்புறத்திலும் மலைகளாலும், ஆறுகளாலும் சூழப்பட்டு இருந்ததால் பாதுகாப்புள்ள நாடாக விளங்கியது. அதனுடைய தலைநகரான கிரிவிராஜமும் (இராஜ கிருகம்) ஐந்து உயர்ந்த குன்றுகளுக்கு நடுவில் இருந்தது.

இந்த நகரத்தை சுற்றிலும் உயர்ந்த கற்சுவர்களும், பாதுகாப்பு அரணும் அமைக்கப்பட்டிருந்தன. இக்கற்சுவர்களை இந்தியாவின் மிகப்பழம் பெரும் கட்டடமாக ஆராய்சியாளர்கள் கருதுகிறார்கள்.

மகதநாடு செழிப்பான மண் வளத்தையும், அமோக விளைச்சலையும், எல்லா காலங்களிலும் பருவ மழையையும் கொண்டிருந்தது. சோன் நதியும், கங்கை நதியும் மகதத்தின் செழுமையை அதிகப்படுத்தின.

கங்கை நதியின் வழியாக போக்குவரத்து வளர்ச்சி பெற்றிருந்தது. இந்தியாவின் வழியே பாட்னா (பாடலிபுத்திரம்), கயை முதலிய நகரங்களோடு வாணிபத் தொடர்பும், அரசியல் தொடர்பும் ஏற்பட்டன.

இராஜகிருகம் மற்றும் கயை பகுதிகளில் இரும்பு மற்றும் செம்பு அதிக அளவில் கிடைத்தன. இவற்றை தென் இந்திய நாடுகளுக்கு அளித்து அவர்களிடமிருந்து சந்தனம், மிளகு, எலக்காய் போன்ற வாசனைப் பொருட்களைப் பெற்றார்கள்.

அரசியல் காரணங்கள்

வலிமை பொருந்திய மன்னர்கள் வரிசையாக மகதத்ததை ஆட்சிபுரிந்தனர். இவர்களால் மகதம் வளர்ச்சியடைந்தது.

அர்யங்க மரபு, சிசுநாக மரபு, நந்த வம்சம் ஆகிய மரபுகளைச் சார்ந்த மன்னர்கள் மகதத்தை விரிவுபடுத்தினார்கள். இவர்கள் காலத்தில் மகத நாட்டின் எல்லைகள் பரந்து விரிந்திருந்தன. இவர்கள் அண்டை நாடுகளை வென்றும், திருமண பந்தங்களை ஏற்படுத்திக் கொண்டும் வலிமை மிக்கவர்களாக விளங்கினர்.

மேலும் இவர்களுடைய யானைப் படை மிகவும் வலிமை பொருந்தியதாக விளங்கியது. வங்க காடுகளில் இருந்து கொண்டு வரப்பட்ட யானைப் படையினைக் கொண்டு மேற்கு நாடுகளை வென்றனர்.

புராணங்களை ஆதாரமாகக் கொண்டு பார்க்கும் பொழுது மகத நாட்டை ஏற்படுத்தியவன் சைசுநாதன் என்ற அரசர். சைசுநாதனுக்கு பிறகு பிரகத்திரதன் என்பவனும், அவனுக்குப் பிறகு பிம்பிசாரனும் பட்டத்திற்கு வந்ததாக அறிகிறோம். ஆனால் கர்ண பரம்பரைக் கதைகளை ஆதாரமாகக் கொண்டு பார்க்கும் பொழுது பிம்பிசாரன் தான் மகத நாட்டின் முதல் அரசன் என அறிகிறோம்.

பிம்பிசாரன் (கி.மு.542 – கி.மு. 495)

அர்யங்க வம்சத்தைத் சேர்ந்த பிம்பிசாரன் தான் மகத நாட்டின் பேரதிகாரத்தை முதன் முதலில் உலகறியச் செய்தவன் ஆவான். பிம்பிசாரன் கி.மு. 542ல் அரசப்பட்டத்தை ஏற்றான் . இவன் தன்னுடைய தலைநகராக இராஜ கிருகத்தை அமைத்துக் கொண்டான். தன் அண்டை நாடுகளோடு பகைமையை நீக்கி நல்லுறவு கொள்வதற்காக மண உறவுகளை வைத்துக் கொண்டான்.

பிம்பிசாரன், கோசல நாட்டு மன்னன் மகர கோசலன் மகளாகிய கோசலா தேவியை மணந்தான். இதன் காரணமாக காசி நகரை சீதனமாக பெற்றான்.

பிறகு பிம்பிசாரன் வைசாலி நாட்டு மன்னன் சேடகன் என்பவரின் மகளாகிய செல்லன்னா என்பவளை மணந்தான். மேலும் விதேகம், மதுரா ஆகிய நாடுகளின் இளவரசிகளையும் மணந்து நேபாளம் வரையுள்ள வடக்கு எல்லைப் பகுதிகளை சீதனமாகப் பெற்றான்.

தன் நாட்டிற்கு வெகு தெலைவில் உள்ள காந்தாரம், கம்கோஜம் ஆகிய நாடகளோடு பிம்பிசாரன் அரசியல் நல்லுறவு கொண்டிருந்தான். இவனுடைய தலைநகரான இராஜகிருகத்தில் காந்தார நாட்டுத் தூதுவர் இருந்தனர் என அறிகிறோம்.

பிம்பிசாரன் அங்க நாட்டை வென்று தன் நாட்டுடன் சேர்த்துக் கொண்டான். அங்க நாட்டின் தலைநகரும், சிறந்த துறைமுகமுமான பாகல்பூர் இவனுடைய கட்டுப்பாட்டின் கீழ் வந்தது. தன்னுடைய மைந்தன் அஜாத சத்ருவை அங்க நாட்டின் ஆளுனராக நியமித்தான்.

இவ்வாறு பிம்பிசாரன் திருமண உறவுகளாலும் அரசியல் நல்லுறவாலும், போரில் பெற்ற வெற்றிகளாலும் மகத நாட்டை பலப்படுத்தி ஒரு பேரரசாக மாற்றினான்.

பிம்பிசாரன் ஒரு தலை சிறந்த ஆட்சியாளனாக விளங்கினான். அரசனுக்கு ஆலோசனைக் கூற கல்வியில் சிறந்தவர்களை கொண்ட ஒரு குழுவை வைத்திருந்தான். அவனுடைய அரசில் சுமார் 80,000 கிராமங்களும், பல குறுநில அரசுகளும் இருந்தன.

கிராமங்கள் கிராமிகாஸ் என்ற அதிகாரிகளால் நிர்வகிக்கப்பட்டன. இவருக்கு உதவ கிராம சபைகள் இருந்தன. அரசர் அனைத்து கிராமிகாஸ்களுடன் நேரடி தொடர்பை கொண்டிருந்தான்.

பிம்பிசாரன் காலத்தில் சமண மதமும், புத்தமதமும் சிறந்து விளங்கின. மகாவீரரின் உறவினனாக விளங்கிய பிம்பிசாரன் சமண மதத்தை தழுவினான். எனினும் இவனுடைய காலத்தில் ஒரு சீன யாத்திரிகள் கிரிவிராஜத்தை அடுத்த மலைக்குன்றுகளின் அடிவாரத்தில் ஒரு புத்த கோயிலை கட்டிக் கொள்ள அனுமதி தந்தான்.

பிம்பிசாரன் மகதத்தின் பேரரசாக 51 ஆண்டுகள் ஆட்சி புரிந்தான். கி.மு. 495 -ல் பிம்பிசாரன் தன்னுடைய மைந்தனான அஜாதசத்ருவால் கொலை செய்யப்பட்டான் என்று சமண நூல்கள் கூறுகின்றன.

அஜாத சத்ரு (கி.மு. 494 – கி.மு. 462)

பிம்பிசாரருக்குப் பிறகு அவரது மகனனான அஜாதசத்ரு கி.மு.494 ல் மகத நாட்டின் அரசனானான். இவன் அரசன் ஆனபோது மகதத்தில் குழப்பமே நிலவியது.

கோசல நாட்டு மன்னன் பிரசேன ஜித்து மகதத்திற்கு சீதனமாக கொடுத்த காசியை மீட்க அஜாதசத்ருக்கு எதிராக போரிட்டான். இவன் மகதநாட்டின் வடக்கேயும் வடமேற்கேயும் இருந்த முரட்டு மலைச்சாதியினரையும் தனக்கு துணையாகக் கொண்டு மகதத்தை தாக்கினான். எனினும் அஜாதசத்ரு அவர்களை வென்றான்.

அதே சமயத்தில் சரஸ்வதி, விரிஜிகள் (வைசாலி), குசி நகரத்து மல்லர்கள் (கோரக்பூர்), பவா நகரத்தவர்கள் ஆகியோர் அஜாத சத்ருவிற்கு எதிராக கலகம் செய்தனர்.

அஜாத சத்ரு அரசியல் தந்திரத்தினாலும், சூழ்சிசியாலும் அனைத்து கலகத்தையும் ஒடுக்கினான். எதிரிகளுடைய தாக்குதலில் இருந்து நாட்டைக் காக்க கங்கைக்கும் சோன் நதிக்கும் இடைப்பட்ட பாடலி கிராமத்தைச் சுற்றிலும் காவல் கோட்டைகளை ஏற்படுத்தினான். இவ்வாறு முறையாக காவற்கோட்டைகள் கட்டப்பட்ட இடமே பிற்காலத்தில் மௌரியப் பேரரசின் தலைநகரமாக விளங்கிய பாடலிபுத்திரமாகும்.

அஜாதசத்ரு இந்திய நாட்டின் மாக்சியவல்லி எனப் போற்றப்படுகிறான். இவன் தன் மதிநுட்பமிக்க அமைச்சர்களைக் கொண்டும், அரசியல் தந்திரத்தினாலும் நாற்புறமும் சூழ்ந்து நின்ற எதிரிகளை ஒருவர் பின் ஒருவராக வென்று அவர்களின் நாடுகளை தன் அரசுடன் இணைத்துக் கொண்டான்.

முதலில் சமண மதத்தைத் தழுவிய அஜாதசத்ரு பின்னர் புத்தரை அணுகி புத்த சமயத்தை தழுவினான். இவனுடைய காலத்தில் தான் புத்தரும், மகாவீரரும் பரி நிர்வாணம் அடைந்தனர்.

அஜாதசத்ரு தன்னுடைய தலை நகரான இராஜகிருகத்தில் ஒரு சிறந்த புத்த கோயிலைக் கட்டினான். புத்த சமயத்தின் முதல் மாநாடு இந்தப் பகுதியில் தான் சிறப்பாக நடந்தது. புத்தருடைய போதனைகள், புத்த சங்கங்களின் சட்ட சங்கங்களின் சட்ட திட்டங்கள் ஆகியவை இம்மாநாட்டில் தான் தொகுக்கப்ட்டன. பல தலைசிறந்த அறிஞர்கள் இம்மாநாட்டில் கலந்து கொண்டனர்.

இத்தகைய சிறப்புகளைப் பெற்ற அஜாதசத்ரு கி.மு.462 ல் இல் மரணமடைந்தான்.

உதயன்

அஜாத சத்ருவின் மறைவிற்குப்பின் மகதநாட்டின் அரசரானவர் தர்சகன் என்பராவர். இவர் சிறிது காலமே அரசராக இருந்தார்.

தர்சகனின் மறைவிற்குப் பின் அஜாத சத்ருவின் மகன்களில் ஒருவரான உதயன் ஆட்சிக்கு வந்தார். இவர் 16 ஆண்டுகள் மகதத்தில் ஆட்சி புரிந்தார். இவர் அஜாதசத்ரு கட்டிய கோட்டைகளை பலப்படுத்தி பாடலிபுத்திர நகரத்தை நிர்மாணித்தார். இதுவே பிற்காலத்தில் மகதத்தின் நிலையான தலைநகரமாக மாறிது.

உதயனனுக்குப் பின் அனுருதா, முண்டே மற்றும் நாகதர்சகா என்னும் மன்னர்கள் மகதத்தை ஆட்சி புரிந்தனர்.

சிசு நாக வம்சம்

சிசு நாக வம்சத்தைத் தோற்றுவித்தவர் சிசுநாகர் என்பவராவார். இவர் நாகதர்சகா என்ற மன்னரின் அவையில் அமைச்சராக பணியாற்றினார்.

மகதத்தில் தோன்றிய புரட்சியினால் நாகதர்சகா நீக்கப்பட்டு, மக்களால் அரியணையில் அமர வைக்கப்ட்டவர் சிசு நாகர் ஆவர்.

சிசு நாகர் காலத்தில் கி.மு. 387 ல் புத்த சமயத்தின் இரண்டாவது உலக மாநாடு வைசாலி நகரில் சிறப்பாக நடைபெற்றது.

சிசு நாகருக்குப்பின் மகதத்தின் அரியணையை அலங்கரித்தவர் அவருடைய மகன் கால சோகர் என்பராவர்.

சிசு நாக வம்சத்தினர் மகதத்தை தொடர்ந்து 70 ஆண்டுகள் அரசாட்சி புரிந்தனர். இவர்கள் வலிமையாக இருந்த அவந்தி நாட்டையும், கோசலம் மற்றும் வத்ச நாடுகளையும் வென்று தங்கள் அரசுடன் இணைத்துக் கொண்டனர்.

சிசு நாகர்களின் காலத்தில் வைசாலி நாட்டின் தலைநகராக விளங்கியது.

நந்த வம்சம்

மகா பத்ம நந்தன்

சிசு நாக வம்சத்திற்குப் பிறகு மகதத்தை ஆண்ட வம்சம் நந்த வம்சம் ஆகும். நந்த வம்சத்தைத் தோற்றுவித்தவர் மகா பத்ம நந்தன் ஆவார். இவர் காலசோகர் என்ற அரசனின் அவையில் அமைச்சராக இருந்தார்.

மகாபத்ம நந்தன் அரசனைக் கொன்று கி.மு. 368ல் மகதத்தின் மன்னரானார். இவர் இஷ்வாகு, பாஞ்சாலம், காசி, கலிங்கம், அசுமாக, குரு, மைதிலகம் மற்றும் சூரசேனா ஆகிய நாடுகளை வென்று தன் அரசுடன் இணைத்துக் கொண்டார். மேலும் இவர் வித்திய மலைகளைக் கடந்து தக்காணப் பகுதிகளையும் கைப்பற்றினார். இதனால் இவர் உலகத்தை ஒரு குடைக் கீழ் ஆண்டவன் என்று அழைக்கப்ட்டார். இவர் ஏகராஜா என்றும் இரண்டாம் பரசுராமன் என்றும் வழங்கப்பட்டார்.

மகா பத்மநந்தர் பத்து ஆண்டுகள் மகதத்தை ஆண்டார். இவரிடம் இருபதாயிடம் குதிரைப் படையும், இரண்டு லட்சம் காலாட்படையும், இரண்டாயிரம் தேர்படையும், மூவாயிரம் போர் யானைகளும் இருந்ததாக கிரேக்கர்களின் சான்றுகளில் இருந்து தெரிய வருகிறது.

தன நந்தன்

மகா பத்ம நந்தனுக்கு பின் எட்டு நந்தர்கள் மகதத்தை ஆண்டனர். இந்த எண்மரும் மகாபத்ம நந்தனின் புதல்வர்கள் என்று நம்பப்படுகிறது. மகாபத்ம நந்தனுடன் சேர்ந்து இவர்கள் நவ நந்தர்கள் என்று அழைக்கப்பட்டனர்.

நவ நந்தர்களில் கடைசி அரசன் தனநந்தன். இவன் அளவு கடந்த செல்வத்தைச் சேர்த்ததால்தான் தனநந்தன் எனப் பெயர் பெற்றான். இவன் எட்டு கோடி பெறுமான செல்வத்தைக் கங்கை நதிக்கரையின் அடியில் புதைத்து வைத்தான் என்று மகா வமிசம் கூறுகிறது. இத்தகைய செல்வத்தால் தான் பின்னர் மௌரியர்கள் சிறப்புற்றனர் என வரலாற்று ஆசிரியர்கள் கருதுகிறார்கள்.

நந்த அரசர்கள் கடவுள் நம்பிக்கையற்றர்களாக இருந்தனர். எனினும் இவர்கள் சமண மதத்தை போற்றினர்.

தனநந்தன் கொடுங்கோலாட்சி புரிந்தான் என்றும் மக்கள் இவனை வெறுக்கிறார்கள் என்பதை அறிந்த மகா அலெக்சாண்டர் கி.மு. 322ல் இந்தியாவின் மீது படையெடுத்தார்.

தனநந்தரின் அவையில் அமைச்சராக இருந்த சாணக்கியர் அவமானப்படுத்தப்பட்டதால் அவர் தன நந்தரை பழிவாங்க முற்பட்டார். சந்திர குப்த மௌரியரை தட்ச சீலத்திற்கு அழைத்துச் சென்று பயிற்சி கொடுத்து பின் அவர் தனநந்தரை போரில் வெல்ல வழிவகுத்தார். கி.மு. 322ல் சந்திரகுப்த மௌரியர் தனநந்தரை வீழ்த்தி மகதத்தில் மெரிய ஆட்சியை ஏற்படுத்தினார்.