ஸ்வரன் சிங் குழு (Swaran Singh Committee) 1976

இந்திய அரசியலமைப்பில் அடிப்படைக் கடமைகளைச் சேர்பதற்கான ஆலோசனைகளை வழங்குவதற்காக 1976 ஆம் ஆண்டு காங்கிரஸ் அரசாங்கத்தால் ஸ்வரன் சிங் கமிட்டி அமைக்கப்பட்டது இது குடிமக்கள் அடிப்படை உரிமைகளைப் பயன்படுத்த அனுமதிக்கும் அதே வேளையில் அவர்களின் பொறுப்புகளைப் பற்றி அறிந்து கொள்ளும். அரசாங்கம் அந்த கருத்தை ஏற்றுக்கொண்டு பத்து அடிப்படைக் கடமைகளை சட்டப்பிரிவு 51A-ல் சேர்த்துக்கொண்டது. பழைய அரசியலமைப்பு அடிப்படைக் கடமைகளை சேர்க்கத் தவறியது ஒரு பெரிய தவறு என்று நிர்வாகம் அறிவித்தது. ஸ்வரன் சிங், 1976 ஆம் ஆண்டில், நாடு தேசிய அவசரநிலைக்கு மத்தியில் இருந்தபோது, இந்தியாவின் அரசியலமைப்பை ஆராயும் குழுவின் தலைவராக அறிவிக்கப்பட்டு இக்கமிட்டி அமைக்கப்பட்டது. அவசர காலத்தின் போதும் அடிப்படைக் கடமைகள் தேவை என்று உணரப்பட்டது. இதன் விளைவாக, 1976 இல் அதே பரிந்துரையை வழங்கிய ஒரு குழு அமைக்கப்டடது. தேசிய அவசரநிலை பிரகடனப்படுத்தப்பட்ட உடனேயே முந்தைய அனுபவங்களின் வெளிச்சத்தில் அரசியலமைப்பை ஆய்வு செய்வதற்காக சர்தார் ஸ்வரன் சிங் தலைமையில் இந்திரா காந்தி ஒரு கமிஷனை உருவாக்கினார். இந்திய அரசியலமைப்பின் 42 வது திருத்தங்கள் மூலம், அதன் பரிந்துரைகளின் அடிப்படையில் பல்வேறு திருத்தங்களை அரசாங்கம் இணைத்தது. ஸ்வரன் சிங் கமிட்டியில் மொத்தம் 12 உறுப்பினர்கள் (Singh Committee Members) இருந்தனர்.

1.	ஸ்வரன் சிங் (தலைவர்)
2.	A.R. அந்துலே
3.	S.S.ரே
4.	ரஜினி படேல்
5.	H.R.கோகலே
6.	V.A.சையது முஹம்மது
7.	V.N.காட்கில்
8.	C.M.ஸ்டீபன்
9.	D.P.சிங்
10.	தினேஷ் கோஸ்வாமி
11.	வசந்த் சாத்தே
12.	B.N.பானர்ஜி

ஸ்வரன் சிங் குழுவின் பரிந்துரைகள் (Swaran Singh Committee Recommendations)

அடிப்படைக் கடமைகள் என்ற பெயரில் தனி அத்தியாயம் இந்திய அரசியலமைப்பில் சேர்க்க பரிந்துரைக்கப்பட்டது. குடிமக்கள் தங்களுடைய அடிப்படை உரிமைகளைப் பயன்படுத்தும் போது அவர்களின் பொறுப்புகளைப் பற்றி அறிந்திருக்க வேண்டும். இந்த பரிந்துரை அரசாங்கத்தால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது, மேலும் இந்திய அரசியலமைப்பில் 51A என்ற புதிய சரத்து சேர்க்கப்பட்டது. இது பத்து அடிப்படை கடமைகளை உள்ளடக்கியது. அரசியலமைப்பு எழுதப்பட்ட நேரத்தில் அடிப்படை கடமைகளை இணைக்கத் தவறியது இந்திய அரசியலமைப்பில் அசல் ஆசியர்களால் செய்யபட்ட தவறு என்றும் நிர்வாகம் கூறியது. குழு எட்டு அடிப்படை கடமைகளை முன்மொழிந்தது, ஆனால் 42 வது திருத்தம் பத்து அடிப்படை கடமைகளை உள்ளடக்கியது. இந்தியாவில் வசிப்பவர்களை நிர்வகிக்கும் எண்ணற்ற தனி விதிகளை அந்நாட்டின் நாடாளுமன்றம் மதிப்பீடு செய்ய வேண்டும் என்றும், இந்த சட்ட விதிகளுக்கு யாராவது இணங்கத் தவறினால் பொருளாதாரத் தடைகள் செயல்படுத்தப்படும் என்றும் பரிந்துரைக்கப்பட்டது. இந்த கடமைகளுக்கு இணங்காதது பொருத்தமானதாகக் கருதப்பட்டால் பாராளுமன்றத்தால் தண்டிக்கப்படலாம் அல்லது அபராதம் விதிக்கப்டலாம். அத்தகைய தண்டனை அல்லது சட்டம் அடிப்படை உரிமைகளை அமலாக்குவதற்காக அல்லது அடிப்படை உரிமை மீறினால் நீதிமன்றத்தை அணுக முடியாது. மேற்கூறிய சட்டமானது எந்தவொரு நீதித்துறை மறு ஆய்வுக்கும் அப்பாற்பட்டதாக இருக்க வேண்டும். விதிமீறல் இருந்தால், அந்த நபர் மீது உரிய நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும். மேற்கூறிய பரிந்துரைகளைத் தவிர, அன்றிலிருந்து, வரி செலுத்தும் கடமைகள் கட்டாயமாக அங்கீகரிக்கப்பட்டு, நாட்டில் வசிப்பவர்களின் அடிப்படைக் கடமையாகக் கருதப்பட வேண்டும் என்றும் பரிந்துரைக்கப்பட்டது. சுவாரஸ்மாக, குழுவின் சில பரிந்துரைகள் காங்கிரஸ் கட்சியால் ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை. கீழ்க்கணடவை இவற்றில் அடங்கும்: எந்தவொரு கடமைகளையும் கடைபிடிக்காத அல்லது கடைபிடிக்க மறுத்தால் பொருத்தமானதாக கருதப்படும் அபராதம் அல்லது தண்டனையை பாராளுமன்றம் வழங்கலாம். அத்தகைய தண்டனை அல்லது தண்டனையை விதிக்கும் எந்த சட்டமும் எந்தவொரு நீதிமன்றத்திலும் எந்தவொரு அடிப்படை உரிமைகளையும் மீறும் காரணத்திற்காகவோ அல்லது அரசியலமைப்பின் வேறு எந்த விதிகளுக்கு எதிரான காரணத்தினாலோ கேள்விக்குள்ளாக்கப்படாது. வரி செலுத்துவது குடிமக்களின் அடிப்படை கடமையாக இருக்க வேண்டும்.

அடிப்படை கடமைகள் (Dundamental Duties)

இந்திய அரசியலமைப்பு 1949 இல் ஏற்றுக்கொள்ளப்ட்டது, ஆனால் அது அடிப்படை கடமைகளுக்கான விதிகளை உள்ளடக்கவில்லை. இந்திய அரசியலமைப்பில் அடிப்படை கடமைகளைச் சேர்பதன் அவசியத்தை இந்திய நாடாளுமன்றம் அங்கீகரித்ததோடு மட்டுமல்லாமல், அத்தகைய பணிகளை அனைவரும் செய்ய வேண்டும் என்றும் நம்பியது. 42வது திருத்தச் சட்டம், 1976, இந்தியக் குடிமக்கள் கடைபிடிக்க வேண்டிய சில அடிப்படை கடமைகளை வழங்கும் பகுதி IVA என் புதிய கூறுகளை உள்ளடக்கியது. அடிப்படைக் கடமைகளில் “இந்திய மக்கள் விடுதலை இயக்கத்திற்கு வழி வகுத்த உயரிய கருத்துக்களை மட்டும் ஏற்றுக் கொள்ளாமல், அரசியலமைப்பு, தேசியக் கொடி மற்றும் தேசிய கீதம் ஆகியவற்றை மதிக்க வேண்டும்” போன்ற தார்மீக மற்றும் குடிமைக் கடமைகளை உள்ளடக்கியது. அடிப்படை உரிமைகள் வெளிநாட்டினருக்கும் பொருந்தும், அதே சமயம் அடிப்படை பொறுப்புகள் இந்திய குடிமக்களுக்கு மட்டுமே பொருந்தும். அத்தியாவசிய கடமைகள் சட்டபூர்வமாக செயலபடுத்தபட முடியாதவை. மீறும் பட்சத்தில் அரசு எந்த சட்டத் தடைகளையும் விதிக்க முடியாது.

1.	இந்திய அரசியலமைப்பின் மதிப்புகள் மற்றும் தேசியக் கொடி மற்றும் தேசிய கீதத்திற்கும் மதிப்பளிக்க வேண்டும்.
2.	தேசத்தின் சுதந்திரப் போராட்டத்திற்கு உந்துதலாக இருந்த சிறந்த கொள்கைகளை மனதில் வைத்து நிலை நிறுத்த வேண்டும்.
3.	இந்தியாவின் இறையாண்மை, ஒற்றுமை மற்றும் ஒருமைப்பாடு ஆகியவற்றைப் பராமரித்தல் மற்றும் பாதுகாத்தல்
4.	அழைப்பு வீடுக்கும்போது, நாட்டைக் காக்கவும், தேச சேவை செய்யவும் வேண்டும்.
5.	மத, மொழி, பிராந்திய அல்லது பிரிவு வேறுபாடுகள் இல்லாமல், அனைத்து இந்தியர்களிடையேயும் அமைதியான மற்றும் உலகலாவிய சகோதரத்துவ உணர்வை ஊக்குவித்தல் மற்றும் பெண்களின் கண்ணியத்தை இழிவுபடுத்தும் நடத்தைகளைக் கண்டித்தல்
6.	நாட்டின் பலதரப்பட்ட கலாசாரத்தின் வளமான பாரம்பரியத்தைப் பாராட்டவும் பாதுகாக்கவும் வேண்டும்
7.	காடுகள், ஏரிகள், ஆறுகள் மற்றும் வனவிலங்குகள் உள்ளிட்ட இயற்கை சுழலைப் பாதுகாத்து மேம்படுத்துதல், அத்துடன் அனைத்து உயிரினங்களின் மீது;ம் கருணை காட்டுதல்
8.	அறிவியல் மனோபாவம், மனிதநேயம் மற்றும் விசாரிக்கும் மற்றும் சீர்திருத்த மனப்பானைமையை வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும்
9.	பொதுச் சொத்துக்களைப் பாதுகாக்கவும் வன்முறையைத் தவிர்க்கவும் வேண்டும்.
10.	தனிநபர் மற்றும் கூட்டுச் செயல்பாட்டின் அனைத்துத் துறைகளிலும் சிறந்து விளங்க பாடுபடுதல், அதனால் தேசம் எப்போதும் அதிக வெற்றி மற்றும் முயற்சிக்காக பாடுபடுகிறது.
11.	6 முதல் 14 வயது வரையிலான அவரது குழந்தைகளுக்கு கட்டாயக் கல்வி வாய்ப்புகளை வழங்குதல்.

2002 இன் 86 வது அரசியலமைப்பு திருத்தச் சட்டத்தில் இக் கடமைச் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது.

முடிவுரை

உள்நாட்டு அவசரநிலையின் போது அவசியமானதாகக் கருதப்பட்ட அடிப்படைக் கடமைகள் குறித்த ஆலோசனைகளை வழங்குவதற்காக காங்கிரஸ் கட்சி சர்தார் ஸ்சரன் சிங் குழவை நிறுவியது. அடிப்படைப் பொறுப்புகள் ஒரு ஜனநாயக அரசின் ஒரு முக்கிய அங்கமாகும்., ஏனெனில் அவை தனி நபர்கள் தங்கள் உரிமைகளைப் பயன்படுத்த அனுமதிப்பது மட்டுமில்லாமல், தேசத்திற்கான அவர்களின் கடமைகளையும் அவர்களுக்கு நினைவுட்டுகின்றன. கடமைகளுடன் இணைக்கப்ட்ட “அடிப்படை” என்ற சொல் அவற்றை மிகவும் முக்கியமானதாக ஆக்குகிறது. எனவே அவை அனைவரும் பின்பற்றப்பட வேண்டும்.